Βρισκόμενοι στην ευθυγράμμιση του ναδίρ της ελληνικής και της παγκόσμιας κρίσης του καπιταλισμού είναι αναγκαία όσο ποτέ η εμφάνιση ενός νέου κινήματος πολιτών που θα υπερβεί δυσκολίες και άλλα πολλά για να ανοίξει μια νέα σελίδα στην ιστορία.
Το οργανωμένο κίνημα της αριστεράς και της αναρχίας έχει αποδειχθεί κατώτερο των περιστάσεων.
Η μεν αριστερά έχει βολευτεί με την αστική της νομιμότητα, με μία ηλιθίως αλγοριθμική στρατηγική και με μία αυτιστική βυζαντινολογία.
Η δε αναρχία το έχει ρίξει σε ένα βολονταρισμό και ανώφελη εκτόνωση, χωρίς πολιτική, χωρίς στρατηγική, χωρίς παρέμβαση στους χώρους εργασίας (γιατί εμείς είμαστε αναρχικοί και όχι συνδικαλιάριδες να κλαίμε για τους μισθούς και συνθήματα του τύπου «ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες» ανήκουν μόνο σε μία μονοδιάστατη αριστερά) κλπ
Βέβαια από την άλλη έχουμε και τα λαϊκά κινήματα που εμφανίζονται σε διάφορες φάσεις, στα οποία εμφανίζεται ένας απολιτίκ χαρακτήρας και ώσπου να πάρουν μυρωδιά συνείδησης και πολιτική χροιά εξαφανίζονται και τα ίδια, μαζί με τα αίτια που τα γέννησαν. Παράδειγμα είναι το κίνημα των πλατειών το οποίο έδιωχνε τα εργατικά σωματεία και τα κόμματα κακήν κακώς και έσβησε μετά από μία ψήφιση στη βουλή.
Χρειάζεται λοιπόν στο αμέσως επόμενο διάστημα η εμφάνιση ενός νέου λαϊκού – ταξικού κινήματος, το οποίο θα υπερβεί τις αδυναμίες των προαναφερθέντων. Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει εξαρχής να είναι μπολιασμένο με τις παραπάνω εμπειρίες έχοντας υπόψιν όχι μόνο τις αδυναμίες, αλλά και τις νίκες των παραπάνω κινημάτων.
Πρώτη προτεραιότητα ενός τέτοιου κινήματος είναι να συσπειρώσει όλες τις προαναφερθείσες δυνάμεις κάτω από ένα όραμα και μία πρόταση εξουσίας προς το συμφέρον της πληγείσας από το κεφάλαιο κοινωνίας.
Προκειμένου να έχει νόημα η ύπαρξη του θα χρειαστεί η οργανωμένη και άμεση δράση σε κάθε τομέα που θα επιτρέπει και θα δίνει ερέθισμα για συμμετοχή όλου του λαού
Σχολιάστε